Z okazji rozpoczynającego się roku szkolnego 2016/2017 przekazuję najserdeczniejsze życzenia wszystkim, dla których mury szkolne przez najbliższe 10 miesięcy będą miejscem nie tylko codziennej pracy, ale również rozwoju społecznego, kontaktów towarzyskich i przyjaźni.
Rok szkolny 2016/2017 to nowe wyzwania i pierwszy etap istotnych zmian w systemie edukacji. W związku z tym, że najważniejsze z nich przewidziane są na rok szkolny 2017/2018, w bieżący wkraczamy z planami, nadziejami, pełni optymizmu i wiary, że planowane działania w istotny sposób przełożą się na poprawę warunków kształcenia.
Priorytetem w pracy szkół czynimy troskę o jak najlepsze efekty pracy dydaktyczno-wychowawczej. Chcemy, by szkoły rolnicze nie tylko kształciły uczniów do pracy w sektorze rolnictwa i przetwórstwa spożywczego, co przyczyni się do rozwoju polskiej wsi, ale również aby z powodzeniem przygotowywały do życia i do podejmowania nowych wyzwań, czasem trudnych i skomplikowanych, lecz zawsze rozwijających, interesujących i fascynujących.
Dyrektorom szkół rolniczych życzę wytrwałości w realizacji zamierzonych celów. Nauczycielom i Wychowawcom – satysfakcji z efektów pracy oraz poczucia zawodowego spełnienia. Uczniom – wszechstronnego rozwoju i wyników w nauce na miarę możliwości. Rodzicom – radości z osiągnięć dzieci. Najlepsze życzenia kieruję do wszystkich Pracowników i Przyjaciół oświaty rolniczej. Drodzy Państwo, pozwolę sobie przypomnieć, że osiąganie zakładanych efektów jest możliwe dzięki wzajemnemu zrozumieniu i współpracy. Wszystkim Państwu życzę, aby praca przebiegała w stabilnej atmosferze, ułatwiającej realizację zadań edukacyjnych. Wszystkiego dobrego w nowym roku szkolnym!
Żeby zobaczyć głębszy sens tego, co mnie spotyka, naprawdę dostrzec ludzi, którzy mnie otaczają, trzeba prosić o pomoc Boga. To właśnie znaczy „spojrzeć w górę”, czyli modlić się. Na modlitwie proszę Boga, aby nauczył mnie właściwie patrzeć na siebie i ludzi, na całe moje życie, i dostrzegać we wszystkim, co mnie spotyka, nawet w trudnościach i lękach, coś szczególnego, co może być dla mnie dobre, co może mnie uczy nić lepszym, bardziej wrażliwym na otoczenie.
Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: «Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego». Po tych słowach wyzionął ducha. A był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Rady. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. W pierwszy dzień tygodnia niewiasty poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień zastały odsunięty od grobu. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężów w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał».
Każda śmierć kliniczna to fascynująca historia czyjegoś powrotu. Człowiek, którego uznano za zmarłego, słyszy modlitwę nad swoim ciałem… i wraca. Jeśli to możliwe — co to mówi o sensie życia, który gubimy w biegu? Każdy z nas kiedyś stanie przy łóżku kogoś, kogo kocha. Ten odcinek pomoże Ci nie bać się tej chwili.
Usłyszysz historię śmierci klinicznej, która odmieniła życie pewnego człowieka, anegdotę o Albercie Einsteinie, który zapomniał, dokąd jedzie, oraz poruszające słowa Woody’ego Allena o braku sensu życia. Zobaczysz też, jak spotkanie kanclerza Konrada Adenauera z Billym Grahamem prowadzi do pytania, które każdy z nas musi sobie kiedyś zadać: Czy wiem, dokąd zmierzam?
Nigdy nie pytaj, komu grają Requiem. Grają je tobie - powiedział podczas homilii arcybiskup Adrian Galbas w Dzień Zaduszny w archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Metropolita warszawski przewodniczył procesji żałobnej do krypt, gdzie modlił się przy grobach zmarłych arcybiskupów, biskupów i kapłanów Archidiecezji Warszawskiej, a następnie odprawił Mszę świętą w ich intencji. Podczas liturgii Chór i Orkiestra Polskiej Opery Królewskiej wykonały Requiem Wolfganga Amadeusza Mozarta.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
