Każda pamiątka męki Jezusa właśnie dlatego jest dla nas bezcenna. Jak dotąd najbardziej znany jest Całun Turyński (Włochy), już mniej – Sudarium (chusta, którą owinięto głowę Jezusa złożonego do grobu) z Oviedo (Hiszpania), ale niemal zupełnie nie znamy ani relikwii Korony Cierniowej z paryskiej katedry Notre Dame, a tym bardziej – „całodzianej” Tuniki z Argenteuil (Francja), którą okryto Pana Jezusa po ubiczowaniu.
W każdy pierwszy piątek miesiąca (od godz. 15 do 16.30) w katedrze Notre Dame wystawiana jest relikwia Korony Cierniowej. Przybywają tam z całego kraju Francuzi – i nie tylko Francuzi – by ją uczcić. Ba, nawet Władimir Putin wpisał w program jednej ze swych wizyt nawiedzenie Notre Dame.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Francja posiada także inną ogromnie cenną relikwię męki Pańskiej – Tunikę, którą okryto Ciało Jezusa po biczowaniu. Mel Gibson pokazał to w swoim filmie. Tunika znajduje się w bazylice św. Dionizego w Argenteuil. Odsłaniana była dla wiernych tylko raz na 50 lat! Ostatni raz została udostępniona w 1984 r. w czasie Jubileuszowego Roku Odkupienia. Rok 2016 skumulował trzy nadzwyczajne okoliczności: Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia, 50-lecie diecezji Pontoise i 150-lecie bazyliki Saint-Denis d’Argenteuil. Wystawienie tej świętej relikwii trwa od 25 marca do 10 kwietnia w godz. 10 – 22. (Adres kontaktowy: 117, rue des Ouches, Argenteuil, tel. 01 39 61 25 70, e-mail: contact@saintetunique.com).
Relikwia Świętej Tuniki stanowiła prezent cesarzowej Ireny z Konstantynopola dla Karola Wielkiego (początek IX wieku). Karol Wielki umiejscowił relikwię w klaszorze w Argenteuil, gdzie przełożoną była jego córka. W ciągu wieków Święta Tunika była starannie strzeżona. Aby uchronić ją przed zniszczeniem w czasie rewolucji francuskiej w roku 1793, została nawet pocięta, żeby można ją było łatwiej ukryć. Po rewolucji święta relikwia została scalona, a w ostatnich latach gruntownie zbadana i odnowiona. Badania naukowe potwierdziły następujące fakty: chodzi o tunikę „całodzianą”, o którą żołnierze rzymscy „rzucali losy” (por. J 19, 23-24); w płótnie obecne są polleny typowe dla terenu Palestyny; ślady krwi wskazują na grupę AB, czyli tę samą, którą odkryto zarówno w Całunie Turyńskim, jak i w Sudarium z Oviedo. Ordynariusz diecezji Pontoise – bp Stanislas Lalanne, zapraszając do bazyliki Saint-Denis, powiedział: – Istota polega na tym, żeby ta Ikona ożywiała naszą wiarę i pobudzała nas do naśladowania Chrystusa.