Reklama

Niedziela Przemyska

Rok Życia Konsekrowanego

Szarytki w służbie miłosierdzia

Niedziela przemyska 40/2015, str. 6

[ TEMATY ]

zakony

Archiwum Sióstr Szarytek

siostry szarytki wśród młodzieży

siostry szarytki wśród młodzieży

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jubileuszowy Rok Miłosierdzia, który zapowiedział papież Franciszek, skłania nas wszystkich do głębszej refleksji nad tym przymiotem Boga. Dla nas, Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo (zwanych szarytkami), będzie to niezwykle ważne przeżycie – kolejny raz pochylimy się nad naszym charyzmatem, który – jak powiedział św. Jan Paweł II – jest „paląco aktualny”. Nasi założyciele: św. Wincenty à Paulo i św. Ludwika de Marillac mieli odwagę uobecniać Kościół w świecie ubogich i to w taki sposób, by ubodzy w Kościele czuli się rzeczywiście jak u siebie!

historia ta trwa nieprzerwanie od pierwszej połowy XVII wieku i obejmuje swym zasięgiem coraz to nowe zakątki świata naznaczone ubóstwem materialnym i duchowym. Nasze pierwsze siostry gromadziły się wokół Założycieli na terenie ówczesnej Francji, ale otwartość Wincentego i Ludwiki na Ducha Świętego oraz ich odwaga misyjna sprawiły, że siostry bardzo szybko – bo już w kilka lat po zatwierdzeniu zgromadzenia – zaczęły docierać do innych krajów. Jednym z nich była Polska, gdzie Siostry Miłosierdzia przybyły w roku 1652, na prośbę królowej Marii Ludwiki Gonzagi, by zająć się chorymi, opiekować rannymi żołnierzami oraz wychowaniem dzieci, szczególnie osieroconych. Dziś jesteśmy obecne w 91 krajach świata, na wszystkich kontynentach. Na terenie archidiecezji przemyskiej aktualnie znajdują się 2 domy: w Przeworsku, gdzie głównym dziełem podjętym przez siostry jest dom pomocy społecznej i przedszkole oraz w Rymanowie Zdroju, gdzie siostry także posługują w przedszkolu i w kościele.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Hasło naszego zgromadzenia: „Miłość Chrystusa ukrzyżowanego przynagla nas” ukazuje jego charakter, łączący kontemplację z działaniem. Oto codziennie o poranku w każdej wspólnocie Sióstr Miłosierdzia gromadzimy się w domowych kaplicach, by słuchać naszego Oblubieńca, Mistrza i Pana, a następnie wychodzimy, aby służyć Jemu, który jest obecny w naszych braciach i siostrach; wychodzimy odkrywać Jego oblicze w tych, którzy na pierwszy rzut oka nie mają z Nim nic wspólnego; wychodzimy z doświadczeniem Bożego miłosierdzia, które otrzymujemy same, by to miłosierdzie nieść najbardziej potrzebującym. Tam, gdzie jesteśmy, chcemy stawać się czytelnymi znakami miłości Boga wobec ubogich, niosąc ją dzieciom w przedszkolach, domach dziecka i różnego rodzaju ośrodkach czy placówkach wychowawczych, młodym podczas katechezy i formacji w grupach przyparafialnych, rodzinom dotkniętym różnymi problemami, bezdomnym, chorym, niepełnosprawnym, samotnym, starszym i umierającym... Razem, we wspólnocie dzielimy troski i radości tych, do których Pan nas posyła, a wieczorem, znów u Jego stóp, składamy to wszystko, prosząc Boga o miłosierną miłość, bo przyjdzie taki dzień, że wszyscy będziemy o nią zapytani...

Szczególną misją zgromadzenia jest także szerzenie kultu Niepokalanej i rozpowszechnianie Cudownego Medalika, o którego wybicie Maryja poprosiła naszą siostrę – św. Katarzynę Laboure – podczas objawień w Domu Macierzystym na Rue du Bac w Paryżu. Staramy się dzielić tym darem, będącym streszczeniem Ewangelii, ze wszystkimi napotkanymi ludźmi, aby Dobra Nowina dotarła aż na krańce świata!

Więcej na www.szarytki.pl.

2015-10-01 11:49

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wychowały kilka pokoleń

Niedziela kielecka 19/2013, str. 4-5

[ TEMATY ]

zakon

zakonnica

zgromadzenie

zakony

W. D.

Tylko modlitwa i budowanie osobistej relacji z Jezusem przez Eucharystię jest gwarancją na to, by powołanie było wciąż świeże i nowe

Tylko modlitwa i budowanie osobistej relacji z Jezusem przez Eucharystię jest gwarancją na to, by powołanie było wciąż świeże i nowe

Nie robiły nic niezwykłego. Od początku mieszkały w skromnym domu obok kościoła, modliły się, katechizowały, przez jakiś czas prowadziły ochronkę dla dzieci, zajmowały się zakrystią, ogrodem, pomagały na plebanii. Świadectwo takiego życia sióstr służebniczek musiało mieć jednak jakąś wielką siłę przyciągania. Chyba tym właśnie należy tłumaczyć fakt, że do klasztorów wstępowały dziesiątki dziewczyn z terenów Łopuszna i okolic, porzucając marzenia o mężu, rodzinie, dzieciach i wybierając życie konsekrowane. Kiedy w 1970 r. parafia przeżywała uroczystość peregrynacji Kopii Obrazu Jasnogórskiego, na uroczystości przybyły niemal wszystkie siostry pochodzące z parafii - było ich aż czterdzieści jeden. - Ostatnie powołanie jest z ubiegłego roku - mówi s. Jadwiga Bączar - przełożona Domu

Pierwsze siostry służebniczki do Łopuszna przybyły 10 września w 1951 r. Były to s. Serafina Ciesielka i s. Imelda Drewnicka. Proboszcz ks. kan. Aleksander Jankowski wielokrotnie zwracał się z prośbą do zarządu Zgromadzenia o przysłanie sióstr. Wiele młodzieży i dzieci z rozległej parafii potrzebowało pilnie katechezy. Zanim komunistyczne władze oświatowe wyrzuciły religię ze szkół, siostry nauczały jej w szkołach w Józefinie i Snochowicach, jeździły do Antonielowa oddalonego o siedem kilometrów, Korczyna, Dobrzeszowa i Piotrowca. Komunikacja między tymi miejscowościami w tamtych czasach praktycznie nie istniała, toteż siostry radziły sobie na własną rękę: jeździły na furmankach, rowerami, chodziły pieszo. Setki dzieci przygotowywały do Pierwszej Komunii Świętej, uczyły modlitwy, pogłębiały wiarę młodego pokolenia. Zimą było dużo trudniej, mróz i śnieg wydłużały drogę. Z chwilą wyrzucenia katechezy ze szkół zorganizowano punkty w domach prywatnych, w których warunki były dużo skromniejsze. Tak siostry kontynuowały pracę aż do momentu powrotu lekcji religii do szkół. Odtąd siostry pracują w normalnych warunkach.

CZYTAJ DALEJ

Tajemnica Wielkiego Czwartku wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Karol Porwich/Niedziela

Święte Triduum – dni, których nie można przegapić. Dni, które trzeba nasączyć modlitwą i trwaniem przy Jezusie.

Święte Triduum to dni wielkiej Obecności i... Nieobecności Jezusa. Tajemnica Wielkiego Czwartku – z ustanowieniem Eucharystii i kapłaństwa – wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy.

CZYTAJ DALEJ

Rozmowa z Ojcem - Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego

2024-03-29 14:12

[ TEMATY ]

abp Wacław Depo

Karol Porwich/Niedziela

Abp Wacław Depo

Abp Wacław Depo

Jak wygląda życie codzienne Kościoła, widziane z perspektywy metropolii, w której ważne miejsce ma Jasna Góra? Co w życiu człowieka wiary jest najważniejsze? Czy potrafimy zaufać Bogu i powierzyć Mu swoje życie? Na te i inne pytania w cyklicznej audycji "Rozmowy z Ojcem" odpowiada abp Wacław Depo.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję