Biskup Tarbes i Lourdes, Jean-Marc Micas, nakazał zasłonięcie mozaik z Rupnika w Bazylice Różańcowej jako symboliczny gest wobec ofiar nadużyć seksualnych w Kościele. Decyzja ta wpisuje się w Rok Jubileuszowy i ma na celu ułatwienie duchowego dostępu do sanktuarium.
Biskup Jean-Marc Micas, ordynariusz Tarbes i Lourdes, opisał tę decyzję jako „drugi krok” po swojej pierwotnej decyzji z lipca 2024 r. o zaprzestaniu oświetlania mozaik w nocy i podczas procesji.
"Moje zdanie na temat obecności tych mozaik na drzwiach bazyliki już znacie. Ja i moi współpracownicy jesteśmy pewni, że konieczne jest podjęcie nowego symbolicznego kroku, aby ułatwić wejście do bazyliki wszystkim tym, którzy obecnie nie są w stanie przekroczyć progu" – stwierdził biskup Micas.
Grupa robocza przeprowadza refleksję i wspiera mnie w podejmowaniu decyzji. Wolimy działać spokojnie, niż poddawać się presji z różnych stron. Pracujemy z myślą o długoterminowych celach, dla ofiar, dla Kościoła, dla Lourdes i jego przesłania dla wszystkich - dodał biskup.
Rupnik czeka na proces
Kardynał Víctor Manuel Fernández ogłosił w styczniu, że Dykasteria Nauki Wiary zakończyła fazę gromadzenia informacji w sprawie Marko Rupnika, oskarżonego o nadużycia duchowe i seksualne. W lutym 2023 Towarzystwo Jezusowe wydało oficjalne oświadczenie w sprawie ojca Marka Rupnika. Czytaliśmy w nim, że nowe skargi dotyczące nadużyć popełnionych przez słoweńskiego jezuitę obejmują okres ponad 30 lat. Komunikat stwierdzał, że zgłaszane nadużycia ojca Rupnika obejmują różne okresy. Dotyczą Wspólnoty Loyola, gdzie są osoby, które twierdzą, że były wykorzystywane w sumieniu, molestowane duchowo, psychicznie lub seksualnie podczas osobistych relacji z ojcem Rupnikiem oraz osób należących do Centrum Aletti. W sumie obejmują okres ponad trzydziestu lat, od połowy lat 80. do 2018 roku.
Były jezuita, wydalony z Towarzystwa Jezusowego za przestępstwa seksualne słoweński kapłan ks. Marko Rupnik, został przyjęty (inkardynowany) do słoweńskiej diecezji Koper. Oświadczenie w tej sprawie wydał 26 października miejscowy biskup Jurij Bizjak. Stwierdził on, że nastąpiło to na prośbę samego zainteresowanego, a diecezja nie miała żadnych podstaw, aby odmówić mu, gdyż nie ma dotychczas żadnych orzeczeń kościelnych ani państwowych, które potwierdzałyby te zarzuty.
"Ksiądz Marko Ivan Rupnik został przyjęty (inkardynowany) do diecezji koperskirej pod koniec sierpnia 2023 roku" – głosi dokument podpisany przez bp. Bizjaka, który zaznaczył, iż podjął taką decyzję na prośbę samego duchownego. Wskazał przy tym, że nie rozporządza on żadnym dokumentem dowodowym, który stwierdzałby oficjalnie, iż M. Rupnik został uznany przez sąd kościelny lub państwowy za winnego popełnienia czynów, które mu zarzucano.
Porzuciła grzeszne życie, aby pokutować na pustyni.
Żyła w latach ok. 344 – 421. Kiedy miała 12 lat, uciekła z domu rodzinnego, udała się do Aleksandrii i prowadziła tam życie rozpustne. Przez 17 lat uwodziła mężczyzn, nie dla zarobku, ale z potrzeby oddawania się rozpuście. Jej życie zmieniło się podczas pobytu w Jerozolimie – mimo grzesznego życia uważała się za chrześcijankę. W uroczystość Znalezienia Krzyża Świętego zamierzała wejść do Bazyliki Grobu Pańskiego, jednak została odepchnięta jakąś niewytłumaczalną siłą. Zwróciła się wówczas w modlitwie do Maryi. „Matko Miłosierdzia! Skoro odrzuca mnie Twój Syn, Ty mnie nie odrzucaj! Pozwól mi ujrzeć drzewo, na którym dokonało się także moje zbawienie” – modliła się. Ślubowała porzucić grzeszne życie i pokutować. Udała się na pustynię, nad rzekę Jordan, i tam w samotności, na umartwieniach i postach spędziła resztę swojego życia. W VI wieku powstał opis jej życia, zatytułowany Życie naszej matki św. Marii Egipcjanki. Według wszelkiego prawdopodobieństwa jego autorami byli mnisi z klasztoru św. Zozyma, kapłana, który odnalazł Marię na pustyni. W Wielki Czwartek o. Zozym wziął Najświętszy Sakrament, trochę żywności dla Marii i wyruszył na pustynię. Nad brzegiem Jordanu znalazł ją czekającą na niego i udzielił jej Komunii św. O św. Marii Egipcjance pisali: św. Cyryl Aleksandryjski, św. Zozym i św. Sofroniusz.
„Kościół nadal zachowuje wzruszającą pamięć o pasterzu, który przybył do Rzymu "z dalekiego kraju", ale po długim pontyfikacie, na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa, stał się bliski milionom serc wiernych na całym świecie” - powiedział kard. Stanisław Dziwisz na początku Mszy św. w Bazylice św. Piotra w 20. rocznicę śmierci św. Jana Pawła II. Metropolita krakowski senior i osobisty sekretarz Papieża Polaka do 2 kwietnia 2005 r. podziękował wszystkim zgromadzonym za obecność na Eucharystii.
2 kwietnia 2005 roku, w wigilię święta Miłosierdzia Bożego, zakończył się ziemski etap życia i służby Papieża Jana Pawła II. Minęło dwadzieścia lat od tego dnia, a Kościół nadal zachowuje wzruszającą pamięć o pasterzu, który przybył do Rzymu "z dalekiego kraju", ale po długim pontyfikacie, na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa, stał się bliski milionom serc wiernych na całym świecie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
