Problematyką marszu ideologii gender przez instytucje zajęła się Marguerite A. Peeters, która zainteresowała się tematem zagrożeń rodziny w perspektywie polityki globalistów w czasie XVIII Kongresu Rodzin w Warszawie w 1994 r. Później uczestniczyła w Kairze w Konferencji Ludnościowej ONZ. Zauważyła wówczas, że skompromitowana ideologia marksizmu-leninizmu zostanie zastąpiona przez nową, ateistyczną, wyreżyserowaną przez twórców rewolucji kulturalnej Zachodu, którzy swoją wizję społeczeństwa będą chcieli narzucić całemu światu. To właśnie w tym czasie powstał serwis informacyjny, którego celem było śledzenie zmian w organizacjach międzynarodowych Interactive Information Services (IIS). Przewidziano, że zmiany kulturowe i polityczne będą miały zasięg nie regionalny czy kontynentalny, ale światowy, globalny. Kolejne konferencje ONZ dobitnie o tym świadczyły. Marguerite Peeters uznała, że dzisiaj, gdy rewolucja już się dokonała, ważna jest edukacja. Pisze raporty, książki, artykuły, wykłada i jeździ po świecie, udostępniając wyniki swoich badań. Jej najnowsze książki: „Polityka globalistów przeciwko rodzinie” i „Gender światowa norma polityczna i kulturowa” analizują zaangażowanie przedstawicieli finansowego i rządowego lobby na rzecz globalizacji zachodniego indywidualizmu, destrukcyjnych stylów życia i sekularyzacji. Ich celem było gloryfikowanie indywidualizmu, samowystarczalności, dobrobytu, zdrowia czy przyjemności kosztem wspólnoty, rodziny, świętości, bezinteresowności i poświęcenia, które były podstawą chrześcijańskiej zachodniej cywilizacji.
Marguerite Peeters jest dyrektorem Instytutu Dialogu Międzykulturowego z siedzibą w Brukseli, konsultorem Papieskiej Rady ds. Kultury, visiting professor Uniwersytetu Urbaniana w Rzymie. Zajmuje się analizą dokumentów ONZ pod kątem powszechności używania takich terminów, jak „płeć kulturowa” (gender), płeć fizyczna (sex), „orientacja seksualna”, „tożsamość płciowa”, analizuje także Konstytucję Europejską w kontekście postmodernizmu i globalnej etyki oraz inne dokumenty Unii Europejskiej, dowodząc, że ideolodzy gender w marszu przez światowe instytucje ustanawiają nowe prawo, obowiązującą wszystkich normę polityczną i kulturową.
Lanie wosku na św. Andrzeja na dobre wpisało się w polską tradycję. We wróżenie bawią się uczniowie, przedszkolaki, a ostatnio nawet dzieci w żłobkach. Dorośli z kolei noc z 29 na 30 listopada coraz częściej spędzają na imprezach, gdzie profesjonalni wróżbici przepowiadają przyszłość już nie tylko z woskowych brył, ale również z kart, dłoni lub szklanej kuli. Niewinna zabawa czy „duchowe cudzołóstwo”?
Wielu osobom świętowanie andrzejek kojarzy się głównie z wróżbami. Lanie wosku przez dziurkę od klucza i przebijanie szpilką papierowego serca to już niemal tradycja. Skąd się wzięła nie wiadomo. Św. Andrzej od zawsze patronował zakochanym oraz wspomagał w sprawach matrymonialnych, nie zmienia to jednak faktu, że był też Apostołem jednym z dwunastu najbliższych uczniów Jezusa, a co za tym idzie z magią i okultyzmem nie miał nic wspólnego. Ks. dr Aleksander Posacki SJ twierdzi, że listopadowe gusła mogą wywodzić się nie tyle od przyjaciela Chrystusa, ile od starogermańskiego boga Frejra dawcy bogactw, miłości i płodności. Zdaniem kapłana, nawet jeśli przepowiadające przyszłość osoby zwracały się o pomoc do św. Andrzeja, robiły to w formie czarów nie modlitwy.
Andrzej Apostoł, cs. Apostoł Andrej Pierwozwannyj jest jednym z dwunastu apostołów Jezusa, według świadectwa Ewangelii Pierwszy Powołany spośród apostołów, rodzony brat św. Piotra, męczennik, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego. Święty ten wymieniany jest w Modlitwie Eucharystycznej (Communicantes) Kanonu rzymskiego.
Andrzej pochodził z żydowskiej rodziny rybackiej z Betsaidy nad Jeziorem Galilejskim (Jezioro Tyberiadzkie; również Genezaret), ale mieszkał w Kafarnaum razem z bratem (św. Piotrem) i jego teściową. Początkowo był uczniem Jana Chrzciciela. Pod jego wpływem poszedł za Jezusem Chrystusem, gdy ten przyjmował chrzest w Jordanie. Andrzej przystąpił do Chrystusa wraz ze swoim bratem.
Po śmierci Jezusa na krzyżu, jego zmartwychwstaniu i zesłaniu Ducha Świętego na apostołów, Andrzej jako pierwszy głosił Ewangelię w Bizancjum (uważa się, że był pierwszym biskupem konstantynopolitańskim), a następnie w miastach Azji Mniejszej, Tracji, Scytii, Grecji, Abchazji i na wybrzeżach Morza Czarnego. Za swe nauki apostoł Andrzej został skazany na śmierć męczeńską, którą poniósł w greckim Pátrai (obecnie Patras), według różnych źródeł, w 62, 65 lub 70 roku.
Wernisaż wystawy prezentującej wybór jej prac malarskich i rysunkowych odbył się 21 listopada i poprzedzony był „Zaduszkami artystycznymi” czyli mszą świętą i modlitwą za zmarłych artystów i ludzi kultury w kościele Świętego Krzyża w Rzeszowie.
Ks. Paweł Batory, dyrektor muzeum, w kazaniu odniósł się do liturgicznego wspomnienia dnia czyli Ofiarowania Maryi w Świątyni Jerozolimskiej oraz poruszył temat roli sztuki w przekazie wiary. Wydarzenie zebrało sporą grupę osób, w tym rodzinę zmarłej artystki. Siostrzenica Marii Markowskiej, Krystyna Lecka, a także jej brat Wacław Alda, podzielili się swoimi wspomnieniami dotyczącymi malarki. Kontynuowali to również inni zebrani, a Monika Zając Czerkies i Andrzej Szypuła odczytali swoje wiersze, wpisujące się w klimat wieczoru. Ważnym punktem programu była również projekcja krótkiego filmu, prezentującego postać i twórczość artystki. Listopadowy wieczór upłynął w duchu zadumy i zachwytu nad znakomitą sztuką oraz był okazją do spotkań i rozmów na wielorakie tematy.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.