KS. PRAŁ. ZBIGNIEW SUCHY: – Jakie uczucia dominują teraz w sercu Ojca i współbraci?

O. PIOTR REIZNER OFMConv: – Od 2 stycznia 2014 r., czyli od momentu, kiedy zostaliśmy powiadomieni o tych zniszczeniach i kiedy jako pierwsi dotarliśmy na ich miejsce, towarzyszą nam dwa uczucia: smutek i zaskoczenie. Jesteśmy smutni, że coś takiego wydarzyło się w tym sanktuarium, na tych terenach. To jest wydarzenie, którego zupełnie się nie spodziewaliśmy i do którego nie byliśmy przygotowani. Jako stróże tego sanktuarium czujemy się bardzo bezpiecznie. Często powtarzamy, że to Maryja sama wybrała to wzgórze i troszczy się o nasze bezpieczeństwo. Takich incydentów dotąd tu nie było, więc totalnie nas to zaskoczyło i zasmuciło. Smutek jest tym większy, że wszystko wskazuje na to, iż nie chodziło tutaj o kradzież mienia czy o wyrządzenie materialnej szkody, ale o celowe sprofanowanie wizerunku Matki Bożej.

– W jaki sposób Ojcowie dowiedzieli się o tym, co się stało? Wiem, że te kapliczki znajdują się na uboczu i pewnie niewielu ludzi tamtędy przechodzi.

– Te dwie najbardziej zniszczone kapliczki należą do dróżek najmniej uczęszczanych, a są to dróżki pogrzebu i wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Znajdują się one jednak w pobliżu miejscowości Nowosiółki, której mieszkańcy w czasie swoich niedzielnych spacerów wędrują tymi szlakami. Najprawdopodobniej byli tam jeszcze w okresie Bożego Narodzenia i żadnych szkód nie zauważyli. Natomiast 2 stycznia, w godzinach porannych, jeden z mieszkańców naszej parafii udał się na spacer po tych dróżkach i bardzo szybko natrafił na pierwszą zniszczoną kapliczkę. Zbiegł do Nowosiółek i telefonicznie powiadomił nas o tym.
Wraz z braćmi udaliśmy się na miejsce. Najpierw znaleźliśmy kaplicę nr 11, gdzie już z daleka dostrzegliśmy rozbitą tablicę informacyjną, a gdy zajrzeliśmy do kapliczki, okazało się, że w środku jest zniszczony, spopielony wizerunek przedstawiający scenę zaśnięcia Maryi w gronie Apostołów, który był zawieszony na ścianie kaplicy. Został on zerwany ze ściany, wyjęty z ram, a sztaluga, na której rozpięte było płótno, została złamana. Sam obraz został wypalony od środka płótna tak, że zniszczeniu uległy przede wszystkim twarz i sylwetka Maryi, a rogi i dół płótna pozostały nienaruszone. Zaczęliśmy rozglądać się po pobliskich kaplicach i okazało się, że dwie najbliższe także są uszkodzone. W kaplicy nr 10, a więc „Pożegnania Maryi z Apostołami”, obraz został zdjęty ze ściany, wyjęty z ram i pozostawiony na miejscu. Naruszona została także drewniana bariera, która zabezpieczała kaplicę przed dzikimi zwierzętami. W kaplicy „U Annasza”, na dróżkach Pana Jezusa, została całkowicie zdewastowana metalowa bariera ochronna, a znajdujące się w środku malowidło ścienne zostało uszkodzone. Najprawdopodobniej sprawca zadał 2 uderzenia jakimś ostrym metalowym przedmiotem, być może właśnie wspomnianą barierką. Te uderzenia zostały wycelowane centralnie w twarz Chrystusa, tak że powstały na niej 2 widoczne odpryski. Wraz z parafianami, którzy bardzo się w to zaangażowali, sprawdziliśmy pozostałe kaplice, których jest prawie 40 i które są rozrzucone na dość dużym terenie, ale na szczęście okazało się, że pozostałe kaplice są nienaruszone.

– Czy podjęli już Ojcowie decyzje dotyczące form ekspiacji za tę profanację?

– Ekspiacja rozpoczęła się właściwie od razu, kiedy tylko powiadomiliśmy policję, abp. Józefa Michalika, kurię, naszego przełożonego zakonnego oraz konserwatora zabytków. W oczekiwaniu na policję, która szybko przybyła na miejsce, razem z braćmi, w duchu ekspiacji i wynagrodzenia, poprowadziliśmy modlitwę różańcową. Ta modlitwa w klasztorze trwa już od 2 stycznia. Natomiast planujemy też formy ekspiacji wspólne dla naszych parafian i pielgrzymów kalwaryjskich. W niedzielę 5 stycznia po każdej Mszy św. odbyło się już specjalne nabożeństwo wynagradzające, przebłagalne, przed wystawionym Najświętszym Sakramentem oraz Msze św. w intencji przebłagalnej, ale i dziękczynnej za to, że nie było więcej zniszczeń. Będziemy zachęcać także do podjęcia indywidualnych form ekspiacji w naszej wspólnocie, zwłaszcza że od 6 stycznia rozpoczął się tzw. błogosławiony post franciszkański, a więc zachęta naszego założyciela, aby podjąć jakieś formy pokuty i umartwienia. Jeżeli chodzi o samą parafię, to planujemy szereg nabożeństw związanych z pierwszymi sobotami miesiąca. W pokutę pragniemy włączyć także młodzież. O ile warunki pozwolą, to podczas zimowego spotkania młodych odbędzie się pielgrzymka o charakterze pokutnym z sanktuarium do sprofanowanych kapliczek. Na pewno takie akcenty pojawią się też na Franciszkańskim Spotkaniu Młodych w lecie i przede wszystkim na Wielkim Odpuście Kalwaryjskim. Liczymy także na to, że po przeprowadzeniu czynności dochodzeniowych policja zwróci obrazy, które teraz są zabezpieczone, i będzie można je uczcić w sanktuarium. Oczywiście, myślimy też o ich odtworzeniu, ale tutaj wiążąca jest opinia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, z którym jesteśmy w kontakcie.

– Kalwaria to przecież sanktuarium, do którego przyjeżdżają ludzie z całej Polski. Czy spotkali się już Ojcowie z jakimiś wyrazami solidarności, modlitewnej bliskości?

– Od 2 stycznia, a więc od momentu, gdy została opublikowana informacja o profanacji, napływają do nas wiadomości z wyrazami współczucia i troski. Mieliśmy telefony od niektórych przedstawicieli władz Polski; dzwonili do nas artyści związani z Kalwarią Pacławską. Dostaliśmy już przynajmniej kilka propozycji, i z naszej archidiecezji, i spoza jej terenu, odtworzenia zniszczonego wizerunku. Zgłosiła się do nas pani profesor spod Warszawy, która specjalizuje się w odtwarzaniu płótna obrazowego; zgłosili się artyści chętni, aby powtórnie namalować taki wizerunek. Odzew jest więc duży i wiele osób ciągle kontaktuje się z nami, zapewniając o modlitwie. My też szczególnie do tego zachęcamy, bowiem strata materialna, finansowa nie jest ogromna i jesteśmy w stanie, jako klasztor, ją zapełnić, natomiast przede wszystkim dotyka nas duchowa szkoda wyrządzona temu miejscu. Ciągle zadajemy sobie pytanie: dlaczego to się stało, jakie były motywy? Włączamy się w ten szeroki nurt myślenia, że te wydarzenia są owocem ogólnej sytuacji związanej z negatywnym nastawieniem do Kościoła, do kultu, do sacrum, nie tylko do Chrystusa, ale też do Jego Matki, Maryi, która w tym miejscu jest szczególnie czczona.