Reklama

Kościół

Kraków: Zmarł ks. prof. Adam Kubiś, b. rektor Papieskiej Akademii Teologicznej

W wieku 96 lat i 66 roku kapłaństwa, 21 grudnia zmarł ks. prof. Adam Kubiś, wybitny uczony, wieloletni rektor Papieskiej Akademii Teologicznej, obecnie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Urodził się jako syn Jakuba, rolnika i Zofii z domu Ożóg. W 1943 roku ukończył Szkołę Podstawową w Skawinie. W 1947 zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Kochanowskiego w Krakowie.

Studiował matematykę na Uniwersyteckie Jagiellońskim w Krakowie (1947-1948), której nie skończył ponieważ wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym UJ. 28 czerwca 1958 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Franciszka Jopa w królewskiej katedrze na Wawelu. Następnie był wikariuszem w parafiach: Trzemeśnia, Wadowice i Oświęcim.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Przez rok pełnił funkcję prefekta w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej. W 1967 uzyskał stopień naukowy doktora na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Jego praca doktorska zyskała międzynarodowy rozgłos. Kolejny rok spędził na stypendium habilitacyjnym na Uniwersytecie Lowańskim w Belgii.

Po powrocie do Polski przez kolejny rok był prefektem w seminarium. W latach 1968−1999 nieprzerwanie pracował w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W 1978 uzyskał habilitację. W 1979 został kanonikiem gremialnym Kapituły Metropolitalnej w Krakowie. W 1986 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.

Reklama

W Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie ks. prof. Adam Kubiś pełnił przez trzy kadencje funkcję prorektora (1982-1991), a w latach 1992-1998 (dwie kadencje) piastował stanowisko rektora.

Za swoją pracę otrzymał wiele nagród m.in. nagrodę naukową im. Włodzimierza Pietrzaka i medal Bene Merenti im. św. Jadwigi Królowej. Przyczynił się do odzyskania wielu budynków kościelnych przy ul. Kanoniczej oraz rękopisów i dzieł. W 1996 Jan Paweł II mianował go prałatem honorowym. Przez wiele lat był bliskim współpracownikiem metropolitów krakowskich kard. Karola Wojtyły i kard. Franciszka Macharskiego.

Prowadził procesy beatyfikacyjne św. Urszuli Ledóchowskiej i bł. Jana Beyzyma. W 1998 otrzymał doktorat honoris causa Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Ruhry w Bochum.

Jego dorobek naukowy liczy ponad 300 tytułów. Był inicjatorem założenia wydawnictwa "Analecta Cracoviensia". Wykształcił i wychował wiele pokoleń naukowców i księży. Przyczynił się do rozwoju materialnego i naukowego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.

W 2007 r. został wyniesiony przez Stolicę Apostolską do godności infułata.

Reklama

Jedenastego stycznia 2005 r. podczas uroczystości w katedrze wawelskiej z okazji złotego jubileuszu kapłaństwa ks. prof. Adama Kubisia przyjmując „Księgę pamiątkową” mówił: „Jeżeli miałbym powiedzieć, jak widzę całość swojego życia w służbie Chrystusa w Jego Kościele, co to życie stanowiło w jego najgłębszych motywacjach, to wyznam, że najdokładniej oddadzą to sparafrazowane słowa psalmisty (Ps 131), a mianowicie, że nigdy nie dbałem o rzeczy wielkie ani o to, co przerastałoby moje siły. Zawsze całą nadzieję pokładałem w Panu, zdając sobie sprawę, że wszystko, kim jestem i co czynię jest darem i tajemnicą”.

Msza św. pogrzebowa zostanie odprawiona w piątek 27 grudnia 2024 roku o godz. 16:30 w katedrze na Wawelu. Modlitwa różańcowa i czuwanie przy Zmarłym od godz. 16:00.

W sobotę 28 grudnia br. Msza św. o godz. 12:00 w kościele parafialnym pw. św. Bartłomieja Apostoła w Mogilanach (ul. Krakowska 2). Modlitwa i czuwanie przy Zmarłym od godz. 11:30. Po Mszy św. odprowadzenie Zmarłego na cmentarz w Mogilanach.

2024-12-22 12:39

Ocena: +10 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Życie z blizną

Niedziela Ogólnopolska 44/2023, str. 11-13

[ TEMATY ]

śmierć

Karol Porwich/Niedziela

Jak sobie poradzić z żałobą? Jak pomóc rodzeństwu zrozumieć śmierć brata lub siostry? Opowiadają rodzice zmarłych dzieci.

To była pierwsza ciąża Justyny i Andrzeja. Już na początku pojawiły się komplikacje, a w 20. tygodniu błogosławionego stanu zamiast radości były łzy rozpaczy. Serce maluszka nie biło.
CZYTAJ DALEJ

Poruszające świadectwa śmierci Jana Pawła II

W kolejną rocznicę przejścia Jana Pawła II do Domu Ojca publikujemy świadectwa osób, które były obecne wówczas w apartamentach papieskich: ks. prof. Tadeusza Stycznia, kard. Stanisława Dziwisza i dr. Renato Buzzonetti, papieskiego lekarza:

W momencie kiedy Ojciec Święty skonał, dostrzegłem niezwykły kontrast. Jeszcze niedawno ten niezwykły ból na jego twarzy. To skrępowanie przyrządami, które miały pomóc przedłużyć mu życie. On, który widzi swoją wierność Ojcu przez to, że służy, ale służąc ma prawo, żeby mu nie skracać drogi cierpienia do Ojca. Byłem świadkiem, jak podnosił ręce skowane. Czy nie prosił Ojca: bo jeśli to jest rzeczywiście dość, to chyba niech moi opiekunowie - jacy dobrzy, byłem tego świadkiem - rozumieją i to, że ja mam prawo oddać życie, a nie zatrzymywać życie, że Ty jesteś tym, który rozstrzyga. I te ręce, które oglądał cierpiący Papież i wysoko podnosił, jak gdyby wołał .
CZYTAJ DALEJ

Jezus mnie nie potępia, ale bardzo pragnie, abym się zmienił na lepsze

2025-04-02 14:38

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

źródło: wikipedia.org

"Chrystus i jawnogrzesznica", Nicolas Poussin (1653 r.)

Chrystus i jawnogrzesznica, Nicolas Poussin (1653 r.)

Ważne jest, aby w każdej sytuacji kryzysowej, którą przeżywam, zaprosić Jezusa. On jest pomocą, światłem i On udziela łaski, aby z trudności wyjść i stać się lepszym czy mądrzejszym.

Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?» Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku. Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz».
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję