Poniżej publikujemy całą treść listu:

PIELGRZYMI NADZIEI

List pasterski Arcybiskupa Metropolity Częstochowskiego

na IV Niedzielę Adwentu z okazji rozpoczęcia Roku Jubileuszowego

Maranatha! Przyjdź, Panie Jezu!

Zaiste, przyjdę niebawem. Amen.

Łaska Pana Jezusa ze wszystkimi.

(por. Ap 22,19-21)

Na drogach Adwentu jesteśmy już o krok od obchodów pamiątki Narodzin Zbawiciela i rozpoczęcia Roku Świętego. W wigilię uroczystości Bożego Narodzenia papież Franciszek zainauguruje Jubileusz 2025 Roku otwarciem Drzwi Świętych Bazyliki św. Piotra na Watykanie. W diecezjach przeżywanie jubileuszu zostanie zapoczątkowane Eucharystią sprawowaną we wszystkich katedrach na świecie w niedzielę Świętej Rodziny 29 grudnia 2024 r. W zamyśle Bożym, a następnie w praktyce Kościoła jubileusz to czas wyjątkowej łaski, charakteryzujący się przebaczeniem grzechów, a w szczególności odpustem, będącym pełnym wyrazem miłosierdzia Boga. Do głównych znaków obchodów Roku Świętego należą: pielgrzymka, Drzwi Święte i odpust. Wpisane w wielowiekową tradycję są świadectwem wiary i wspomagają religijność ludu chrześcijańskiego. Podczas obecnego jubileuszu na szczególną uwagę zasługuje pielgrzymowanie, które zostało podkreślone i doprecyzowane w haśle przewodnim, które brzmi: „Pielgrzymi nadziei”.

1. Ze źródeł Objawienia

Wchodząc w światło słowa Bożego, już w I czytaniu odnajdujemy zdumiewającą przepowiednię proroka Micheasza, który – będąc współczesnym Izajaszowi – w VIII w. przed Chrystusem głosi pewnie nie do końca zrozumiałą dla siebie przepowiednię na temat przyszłego władcy i jego matki. O ile prorok Izajasz mówi o Pannie, która porodzi Emmanuela – „Boga z nami” (Iz 7,14), o tyle Micheasz przepowiada wieczne pochodzenie władcy, którego „porodzi mająca porodzić” (Mi 5,2). W II czytaniu autor Listu do Hebrajczyków wyjaśnia nam prawdziwy sens Wcielenia Syna Bożego. Jezus przychodząc i przyjmując ludzką naturę z Dziewicy Maryi, nie złożył Bogu rytualnej ofiary, ale zapragnął, aby Jego ciało stało się „miejscem” realizacji posłuszeństwa woli Ojca dla naszego usprawiedliwienia i uświęcenia.

W ten ciąg tajemnic Bożego planu wpisuje się również opisane w dzisiejszej Ewangelii spotkanie dwóch matek – Maryi i Elżbiety. Dziewica z Nazaretu zanim wyruszy z pośpiechem w góry do miasta Ain Karem w ziemi judzkiej, a więc pokona trudną i niebezpieczną drogę, którą oblicza się na ok. 150 km, najpierw słucha i rozważa słowo powiedziane Jej od Pana. Jest to słowo nadziei, które zapowiada poczęcie i narodziny Jezusa – Zbawiciela. Wiara Maryi, Jej zaufanie i poddanie się woli Bożej skutkuje zstąpieniem Ducha Świętego i poczęciem Syna Bożego. To pod wpływem Bożego Ducha, tak jak później Apostołowie z Wieczernika, Matka Syna Bożego wyrusza na wyprawę misyjną, stając się tym samym pierwowzorem dla pielgrzymującego Kościoła, którego niezbywalnym prawem i obowiązkiem jest głosić Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie wszystkim ludziom i narodom. Wędrówka Maryi do domu Zachariasza i Elżbiety jest wyrazem wiary, że dla Boga wszystko jest możliwe, a także nadziei, iż spełnią się słowa powiedziane Jej od Boga. Matka Pana w codzienne życie swoich krewnych wnosi wcielonego Syna Bożego, który jest w Jej łonie, oraz dar Ducha Świętego. Jak podkreśla ewangelista Łukasz, to na głos pozdrowienia Maryi poruszyło się dzieciątko w łonie Elżbiety i napełnił ją Duch Święty. Pod wpływem Bożego Ducha błogosławi ona krewną za Jej wiarę, a Matka Syna Bożego wielbi Boga za wielkie rzeczy, które Jej uczynił, i zapowiada, że odtąd wysławiać Ją będą wszystkie pokolenia.

2. W szkole nawiedzenia

Dziękuję Panu Bogu, że Kościół częstochowski wchodzi w Jubileusz 2025 Roku przeżywając nawiedzenie Maryi w znaku Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Spróbujmy pokrótce odczytać przesłanie płynące z peregrynacji Ikony Jasnogórskiej.

Wędrujący wizerunek Czarnej Madonny po parafiach naszej Ojczyzny od 1957 r. najpierw przypomina nam o obecności Maryi w tajemnicy Chrystusa i Kościoła. Jak naucza Sobór Watykański II, Matka Jezusa, która z duszą i ciałem została wzięta do nieba, nie tylko towarzyszy, ale jest znakiem niezawodnej nadziei i pociechy dla pielgrzymującego ludu Bożego. Chrześcijańska nadzieja zatem to nie matka głupich, którzy w wymiarze ziemskim oczekują nieuzasadnionej pomyślności, ale łaska od Ducha Świętego, która ukazuje nam niebo jako cel życia i daje nam pewność środków do niego prowadzących. Są nimi sakramenty Kościoła. Dlatego peregrynację Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej poprzedzają misje święte z dniem sakramentalnej spowiedzi, a punktem kulminacyjnym nawiedzenia jest Eucharystia sprawowana pod przewodnictwem biskupa.

Wpatrując się w Maryję z Jasnogórskiej Ikony trudno nie zauważyć Jej macierzyńskiego zatroskania, które wszystkich nas wzywa do nawrócenia i przemiany serc. Czyż można przejść obojętnie wobec wpatrujących się w nas oczu Matki i Jej smutnej twarzy z bliznami na prawym policzku? Pozostając nieco dłużej na modlitwie przed świętym wizerunkiem, z pewnością zauważymy również, że Maryja jest delikatnie zwrócona ku swojemu Synowi. Prawą ręką jakby przywołuje nas do siebie, a jednocześnie i przede wszystkim wskazuje nam na Jezusa. Jakby chciała nam powiedzieć, że choć oręduje za nami, to nie Ona, a Jej Syn jest jedynym Zbawicielem każdego z nas i całego świata.

3. Jubileuszowy Kongres Eucharystyczny

Prawdę o Jezusie Chrystusie jedynym Zbawicielu świata, a zarazem tak naprawdę jedynej nadziei Kościoła dobitnie wyraził św. Jan Paweł II w podsumowaniu Jubileuszu Roku 2000. Patrząc w przyszłość papież powiedział: „Nie ulegamy bynajmniej naiwnemu przekonaniu, że można znaleźć jakąś magiczną formułę, która pozwoli rozwiązać wielkie problemy naszej epoki. Nie, nie zbawi nas żadna formuła, ale konkretna Osoba oraz pewność, jaką Ona nas napełnia: Ja jestem z wami!” (Jan Paweł II, Novo millennio ineunte, 29).

Żywą i zbawczą obecność Chrystusa Pana odnajdujemy w darze Mszy św., która uobecnia ofiarę złożoną przez niego na ołtarzu Krzyża na Kalwarii. W roku 100-lecia istnienia najpierw diecezji, a od 1992 r. archidiecezji częstochowskiej należy mocno podkreślić, że to właśnie Eucharystia odgrywa fundamentalną rolę w procesie powstania, wzrastania, budowania i odnowy Kościoła. Dlatego doświadczając różnych kryzysów w ludzkim wymiarze życia ludu Bożego, powtórzmy za Benedyktem XVI, że nie powinniśmy projektować jakiegoś nowego Kościoła, dostosowując go do złudnych trendów naszych czasów. To, czego przede wszystkim nam potrzeba, to odnowa wiary w realną obecność Jezusa Chrystusa danego nam w Najświętszym Sakramencie. Niestety często obserwowane podejście do Eucharystii bez należytej wiary, miłości, naznaczone obojętnością i brakiem zrozumienia, czym jest ten Sakrament Miłości, budzi głęboki niepokój.

Toteż powinniśmy błagać Boga o przebaczenie grzechów, a czasami i przestępstw przeciw Eucharystii, i prosić Pana, by dał nam na nowo zrozumieć wielkość Jego cierpienia i ofiary, a także niewyczerpanej miłości, której uobecnieniem i wyrazem jest Najświętszy Sakrament. Doskonałą okazją do refleksji i odnowy kultu eucharystycznego będzie w naszej archidiecezji Jubileuszowy Kongres Eucharystyczny, który będziemy przeżywać w drugiej połowie 2025 r. Zaczniemy go już w czerwcu, by przechodząc przez kolejne stacje kongresowe uwieńczyć go uroczystą Eucharystią sprawowaną w setną rocznicę ustanowienia diecezji częstochowskiej.

4. Kościoły Jubileuszowe w archidiecezji częstochowskiej

Zgodnie z tradycją Kościoła Rok Święty naznaczony jest praktyką pielgrzymowania, które jest okazją do słuchania słowa Bożego, nawrócenia i otwarcia na łaskę Bożą. Pielgrzymka najpierw odzwierciedla życie człowieka, które można postrzegać w kategoriach nieustannej wędrówki. Dla chrześcijanina jest nade wszystko wyrazem wiary i nadziei oraz przypomina o najważniejszym celu naszej ziemskiej drogi, którym jest niebo. W roku Jubileuszu pielgrzymce towarzyszy znak Drzwi Świętych i odpustu. Zgodnie z zaleceniami Stolicy Apostolskiej ustanowiłem w archidiecezji częstochowskiej Kościoły Jubileuszowe, dzięki nawiedzeniu których wszyscy wierni naprawdę pokutujący ze skarbca Kościoła będą mogli otrzymać odpust zupełny, z możliwością ofiarowania go za dusze w czyśćcu cierpiące. Wyrazem prawdziwej pokuty jest wykluczenie wszelkiego przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, oczyszczenie się poprzez sakrament pokuty i przyjęcie Komunii Świętej, połączone z modlitwą w intencjach wyznaczonych przez Ojca Świętego.

Kościołami Jubileuszowymi będą: Archikatedra Częstochowska, Sanktuaria Maryjne na Jasnej Górze, w Leśniowie i Gidlach oraz kolegiaty w Radomsku, Wieluniu i Zawierciu. Dla uzyskania odpustu jubileuszowego w wyznaczonych świątyniach należy przez odpowiedni czas odprawić adorację eucharystyczną i rozmyślanie, kończąc modlitwą „Ojcze nasz”, Wyznaniem wiary w jakiejkolwiek dopuszczonej formie i modlitwą do Maryi, Matki Bożej.

Serdecznie zachęcam do wspólnotowego oraz indywidualnego pielgrzymowania w ramach Jubileuszu Roku 2025. Pierwszą okazją do tego będzie inauguracja Roku Świętego i obchodów 100-lecia Kościoła częstochowskiego w Bazylice Metropolitalnej pw. Świętej Rodziny 29 grudnia br. o godz. 12. Do udziału we Mszy św. na rozpoczęcie Jubileuszu zapraszam wszystkich wiernych archidiecezji częstochowskiej, a w szczególności kapłanów, przedstawicieli kapituł, osoby życia konsekrowanego, rodziny, młodzież, bractwa, ruchy, stowarzyszenia i wspólnoty, delegacje ze wszystkich parafii archidiecezji, przedstawicieli Parafialnych Rad Duszpasterskich, nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej, katechetów.

5. Wdzięczność i zobowiązanie

Tuż przed zwieńczeniem obchodów stulecia Kościoła częstochowskiego, w dniach 26–29 września przyszłego roku, chcemy jako wspólnota archidiecezjalna pielgrzymować do Rzymu. Na hasło naszej pielgrzymki wybrałem słowa: „Wdzięczność i zobowiązanie”. Wdzięczność – bo ma to być nasze wspólne dziękczynienie Bogu za wiek istnienia naszego Kościoła lokalnego, za jego piękne choć niełatwe dzieje, za jego oddanych Pasterzy i za lud wierny, który go tworzy, za historię zbawienia, która w nim się realizuje. Zobowiązanie – bo ma to być także dla nas duchowe umocnienie i odnowienie naszej więzi wiary i miłości z Ojcem Świętym, następcą Świętego Piotra, z którym jedność łączy nas we wspólnocie Kościoła Świętego.

Każdego z tych czterech dni naszej pielgrzymki będziemy nawiedzać bazyliki papieskie, by przejść przez Drzwi Święte i uczestniczyć w Eucharystii. Ponadto codziennie też będziemy się gromadzić na naszej wieczornej wspólnej modlitwie w szczególnych świątyniach Rzymu, a w ciągu dnia nawiedzać będziemy miejsca święte i historyczne zabytki. W niedzielę 28 września uczestniczyć będziemy w Mszy św. pod przewodnictwem papieża. Będzie to także nasz czas łaski wpisany w Jubileusz Roku 2025. Zachęcam do udziału w naszym diecezjalnym pielgrzymowaniu. Do parafii dotarły informacje o dogodnych ofertach w różnych wersjach, także rozbudowanych o nawiedzenie najważniejszych sanktuariów Włoch. Proszę duszpasterzy, by zorganizować się w grupach parafialnych, międzyparafialnych czy dekanalnych. Niech nas nie zabraknie w czasie tej historycznej pielgrzymki naszej archidiecezji.

Na głębokie przeżycia duchowe Jubileuszu z serca błogosławię w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen!

(-) + Wacław Depo

Arcybiskup Metropolita Częstochowski

Częstochowa, 17 grudnia 2024 r.