Piotr Lorenc: – Wydaje się, że największym zagrożeniem dla współczesnej rodziny nie jest już migracja zarobkowa, trudności ekonomiczne czy nawet dysfunkcje społeczno-psychologiczne ale ideologia gender ...
Czesław Ryszka: – Genderyści zamierzają pozbyć się płci, zamierzają zniszczyć tożsamość płciową człowieka, odebrać ludzkości wrodzone cechy mężczyzny i kobiety, matki i ojca. Prowadzi to do idei zamienności płci, do zmniejszania różnic płciowych, skoro są to tylko wyuczone role. Ta konstrukcja myślowa ścieli łoże przekonaniu o równości i równorzędności wszystkich orientacji seksualnych. Dlatego ta ideologia, ten atak na płciowość człowieka jest wprost wojną wydaną Bogu, który stworzył człowieka jako mężczyznę i kobietę. Zaprzeczenie tej rzeczywistości jest równocześnie odrzuceniem Bożych przykazań, w których jest mowa o miłości, uczciwości i wierności małżeńskiej, o koncepcji wychowania dzieci w rodzinie jako uczczeniu ojca i matki, a także o innych ważnych wartościach społecznych, o niezabijaniu, o szacunku dla cudzej własności itd.
– Wbrew temu, czego uczy ideologia gender, ludzka seksualność jest obiektywną cechą biologiczną. Binarne: „XY” i „XX” są genetycznymi markerami męskimi i żeńskimi, i odpowiednio – niegenetycznymi markerami zaburzeń. Normą dla ludzkiej tak cielesności, jak i duchowości jest należenie do płci męskiej lub żeńskiej. Nikt nie rodzi się z płcią społeczną (kulturową) – jak bzdurnie głoszą genderyści ...
Pomóż w rozwoju naszego portalu
– To prawda, że natura płata figle. Ktoś może urodzić się obojnakiem, z cechami męskimi oraz żeńskimi, albo z tymi cechami skrzyżowanymi. Ale ludzie hybrydy są wynikiem zaburzeń i chorób. Tymczasem zdarza się, że najczęściej w okresie dojrzewania z powodu działania wzburzonych hormonów dochodzi do dezorientacji płciowej, ktoś w tym czasie buntuje się przeciwko swojej płci, jednak ostatecznie zdecydowana większość ludzi akceptuje swoją biologiczną płeć po naturalnym przejściu przez ten okres. Dlatego wszelkie ingerencje wówczas, przez stosowanie blokerów pokwitania, żeby upodobnić się do płci przeciwnej, odbiją się chorobą w okresie późniejszym. Wskaźniki samobójstw są dwadzieścia razy większe u osób, które albo majstrowały przy swojej płci, albo wręcz dokonały jej zmiany. Utrzymywanie kogoś w wierze, że trwałość chemicznej i chirurgicznej przemiany w odmienną płeć jest prawidłowa i zdrowa, jest pseudonaukową bzdurą, jaką propaguje ideologia gender.
– Jest faktem, że na przestrzeni wieków model rodziny ulegał zmianom. Dzisiejsza typowa rodzina pod wieloma względami bardzo różni się od tej sprzed kilku stuleci. Dawniej były to rodziny wielopokoleniowe, dzisiaj mamy rodziny żyjące w większości samodzielnie, zatomizowane. Czy to znaczy, że model klasycznej rodziny się przeżył – jak twierdzą genderyści?
– Model rodziny się zmienił, natomiast nadal prawidłowe relacje między mężczyzną a kobietą w rodzinie leżą u podstaw społecznego szczęścia, a indywidualnie są gwarancją dobrze przeżytego życia. Zaburzenie tych relacji, co potwierdzają liczne badania, skutkuje nienawiścią, przemocą, utratą sensu życia, targnięciem się na własne życie. Właśnie kiedy relacje między małżonkami są złe, kiedy rozwojowi ich dzieci nie towarzyszy harmonijna relacja, ich życie emocjonalne zostaje zaburzone. Nieprawidłowość relacji uczuciowych w rodzinie jest najczęstszą przyczyną patologii osobowości, co skutkuje w dalszej konsekwencji różnymi rodzajami społecznych deprawacji. Dlatego tylko trwały związek mężczyzny i kobiety, oparty na miłości, mający na celu zrodzenie i wychowanie potomstwa, podniesiony do godności sakramentu, powinien być celem każdego prawodawstwa i opieki państwa.
– Czy tak jest np. w państwach Unii Europejskiej?
– Rola rodziny w Unii Europejskiej, w której jak wiadomo Polska jest od 1 maja 2004 r., została całkowicie zignorowana. Dobrze wspomnieć, że w Traktacie z Maastricht, który dał prawne i gospodarcze podwaliny Unii Europejskiej, nie ma słowa na temat rodziny. Nie używa się w ogóle takiego pojęcia. Z tego przemilczenia wcale nie wynika wniosek, że każde państwo może prowadzić własną politykę rodzinną, nie. Dowodem rezolucje Parlamentu Europejskiego o wzajemne uznanie związków homoseksualnych we wszystkich krajach UE, o przyjęcie do prawodawstwa tzw. praw reprodukcyjnych, co oznacza m.in. swobodny dostęp do aborcji. Postuluje się wprowadzenie zakazu wypowiadania przez przywódców religijnych tzw. uwag dyskryminacyjnych, głównie krytyki zachowań homoseksualnych. Krótko mówiąc, tzw. prawa podstawowe w UE zostały wykorzystane przez europejską lewicę i liberałów do promocji postulatów aborcyjnych i homoseksualnych, które nie mają nic wspólnego z prawami podstawowymi. Nie istnieją bowiem żadne akty prawa międzynarodowego, czy europejskiego, które potwierdzałyby istnienie takich „praw”. Trzeba również dodać, że dokumenty unijne zaczęły krytykować Kościół katolicki za jego stosunek względem zabijania dzieci poczętych oraz stosowania środków antykoncepcyjnych, w tym także wczesnoporonnych. To już nie jest atak na jakiś szczegół nauczania czy na samą instytucję, czy nawet konkretną osobę, ale uderzenie w samą istotę Kościoła, w jego nauczanie od wieków.
