Dzisiejsi starszacy, mający wnuki, a może i prawnuki, doskonale pamiętają Andrzeja Boguckiego i chór Czejanda śpiewających: „...Autobus czerwony przez ulice mego miasta mknie,/ mija nowe, jasne domy i ogrodów chłodny cień...”. Nie musieli wiedzieć, że słowa napisał Kazimierz Winkler, a muzykę Władysław Szpilman. Wystarczyło, że piosenka dobrze zagrzewała do czynu przy odbudowie Warszawy. „... Las rusztowań wokół nas, to właśnie znaczy,/ że nie stoi tutaj w miejscu czas” – śpiewano. Czas płynie, piosenki sprzed kilkudziesięciu lat postanowiła przypomnieć Polska Filharmonia Kameralna Sopot pod batutą Wojciecha Rajskiego. Wymieszano przy tym powojenne piosenki budującego socjalizm Władysława Szpilmana i przedwojenne Henryka Warsa, który nie chciał go budować, a przewędrowawszy Iran, Bliski Wschód i Włochy z Armią Andersa, osiadł w USA. Jest i „Czerwony...”, jest „Miłość ci wszystko wybaczy”, „Sex appeal”, „W małym kinie” czy „Powróćmy jak za dawnych lat”. Wykonania nie przekonują, oryginały są lepsze.
Pomóż w rozwoju naszego portalu